Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Απαγορευμένα Λόγια



Κάποια πράγματα μπορεί και να μην ειπωθούν ποτέ 
Σαν τα ευκόλως εννοούμενα που παραλείπονται...
Χρυσαφένια η σιωπή και εκκωφαντική 
Καταπίνει τις λέξεις και γίνονται κόμπος στο λαιμό:
"Δεν το φανταζόμουνα ότι θα μου έλειπες τόσο"

«Δεν το περίμενα ότι θα σε ποθούσα τόσο..."
"Πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα..."

Χρυσαφένια η σιωπή σαν κεραυνός εν αιθρία,
για μια στιγμή φωτίζει τα λόγια που δεν λέγονται 
κι ύστερα τα καταποντίζει στα βάθη του ωκεανού 
του πόθου και της λησμονιάς.

Ανακτόρια Φιλιππίδου


Όχι ακόμα....

“Magic exists. Who can doubt it, when there are rainbows and wildflowers, the music of the wind and the silence of the stars? Anyone who has loved has been touched by magic. It is such a simple and such an extraordinary part of the lives we live.”


Και τι δεν θα έδινες ν ακούσεις το γέλιο μου
Κρυμμένο στη σιωπή των αστεριών....
Και τι δεν θα έδινα να σε πάρω αγκαλιά 
να σου ψιθυρίζω όλη νύχτα λόγια γλυκά.

Χτενίζω με τα μάτια μου το τοπίο 
Τη θάλασσα, την αμμουδιά, τ αρμυρίκια
Το δρόμο με τ αυτοκίνητα και τα μηχανάκια.
Έχω χάσει την αίσθηση του τόπου και του χρόνου...
Βρίσκομαι στον Τσεσμέ, στην Αίγινα, στο Κουσάντασι, στη Γαλάζια Ακτή;
Αισθάνομαι ότι όπου να ναι θα προβάλεις πάνω στη μηχανή

σαν Αμαζόνα με τα μακριά σου μαλλιά ν ανεμίζουν
Θα μου χαμογελάσεις και θα μου πεις:
- Το ταξίδι μας δεν τέλειωσε ακόμα, ανέβα!

Ανακτόρια Φιλιππίδου